Out of the Earth

 'De Aarde' was het thema van Heaven #3 2023 voor de rubriek De 10. Goede gelegenheid eindelijk eens zo'n prachtsong van The Schramms in beeld te brengen. Dave Schramm's vertolking van het gedicht Le Squelette Laboureur van Baudelaire.

40.000 Headmen

Als je even zoekt, kom je talloze songs, en muzikanten/bands, tegen met een getal in de naam. De jukebox in mijn hoofd leidde me voor het uitbeelden van het thema 'cijfers' in Heaven #2 anno 2023 uiteindelijk naar Traffic's 40.000 Headmen. Van hun tweede album, die heb ik ook in mijn platenkast. 

Waarom? Nou, vooral vanwege de vele plaatjes die de tekst bij me opriep. Lekker om die eens op papier te zetten.

Jager

Inbetweenie: Anno 1991 ben ik als illustrator betrokken bij het kwartaalblad Magazijn, van de gezamelijke Utrechtse wetenschapswinkels. Een relatie waarin ik steeds mijn ei kwijt kon en die zo'n 14 jaar zou duren. Hier een van de eerste cartoons, over een onderzoekje naar het bijvoeren van wild door Limburgse jagers. Andersom was beter, vond ik.

Smeerlap / De roeping van Mattheus

Deze strip was onderdeel van een workshop striptekenen die ik mede vorm gaf in het Centraal Museum zo'n tien jaar terug. De opdracht was om een klassiek schilderij uit de collectie als uitgangspunt van een kort verhaal te gebruiken. Hier was dat De roeping van Mattheus van Hendrick ter Brugghen uit 1521. Het verhaal in onderstaande stripje pakte natuurlijk helemaal anders uit dan dat achter het schilderij. En diende als voorbeeld voor deelnemers.

The Midnight Special

'Let the Midnight Special shine het light all over me', zingt Lead Belly of enig andere gedetineerde in een cel van Angola Prison waar die passagierstrein 's nachts voorbij komt en met zijn koplamp naar binnen schijnt. Geografisch klopte dat niet, want het spoor liep anders, maar de trein is uiteraard het perfecte symbool voor reizen/vluchten/vrijheid (underground railroad). Ik leerde het nummer -een traditional- kennen via Creedence Clearwater Revival, maar zet liever Lead Belly in het spotlicht.

Deze tekst begeleidde mijn tekening in Heaven 1/2023. Het thema van De 10 rubriek was dat keer 'Licht'.

Utrecht 1923-1933

In 2023 vierde de Vereniging Oud-Utrecht het 100-jarig bestaan en daarvoor bedacht men een tentoonstelling. Voor de uitvoering ervan werd het eveneens plaatselijke stripgenootschap De Inktpot benaderd. Het idee: tien tekenaars verbeelden elk een decennium van de afgelopen eeuw waarin markante momenten uit de geschiedenis van Utrecht, personen, kunsten en stedenbouw en de rol die de vereniging hierin heeft gespeeld. De tekenwerken werden op tien banieren gedrukt die afgelopen jaar in vele publieke gelegenheden van de stad te zien waren.

Ik heb hiervan het eerste decennium, 1923 tot 1933, voor mijn rekening genomen. En dat zag er zo uit:

Just Fancy

Zeker, ik maak niet enkel tekeningen van songs van engelse/amerikaanse artiesten voor Heaven. Nederbiet kan ook. Deze hier is pure nostalgie voor de oude man die ik intussen ben, van de Groningse band Ro-d-Ys. Het thema van de rubriek was 'Boeren' en de song gaat over hoe een alternatieve jongere zich toendertijd op het platteland voelde. In de tekening verwerkte ik het standbeeld dat de band later in Oude Pekela kreeg.

In Heaven 6/2022

Goodbye Little Boy

Het is hier op de blog inhalen geblazen, met een set tekeningen die ik voor Heaven's rubriek De 10 maakte. In #5 van 2020 was het thema hier 'Afscheid', perfect om dit nummer van een van mijn favoriete bands The Triffids uit te beelden. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk van het verhaal van de song te gebruiken, beetje strip-achtig. En hoop dat het portret van zangeres Jill Birt gelukt is.

Neil Young

Verwaarloost heb ik de boel hier, dat is wel duidelijk. Neem nou de tekeningen die ik om de twee maand voor dat leuke Heaven magazine maak. Die plaatste ik hier steevast na verschijnen van het blad. Zonder al te veel commentaar, en dat misschien onterecht. Want er zit een verhaaltje achter:

De tekening hoort bij een rubriek namens 'De 10'. Hierin tien nummers/albums/artiesten, beschreven door evenveel Heaven-medewerkers naar aanleiding van een gegeven thema. Mijn opdrachtje om dat in de vorm van een tekening te doen, waar dan (soms) nog een paar regels tekst bij staan. Mooie klus die mij noodzaakt tot struinen in de jukebox van mijn persoonlijke herinnering. Kost moeite en tandenknarsen, maar er komt altijd wel wat uit. Daarbij heb ik het voornemen alles compleet analoog te doen, dwz op papier met traditioneel gereedschap. Het enige digitale is inscannen, beetje kleur bijstellen (die komen nogal flets uit mijn scanner) en mailen.

Ik kan alle Heaven-tekeningen van de laatste tijd niet in 1x posten, dat wordt te gek. Dus beetje bij beetje tot ik weer bij ben. 

Deze stond in Heaven #4 2022, het thema was 'Stemmen waarvan je moet (leren) houden'. Neil Young:

Bos

Het mag van mezelf, een tekenwerkje online zetten dat voorheen alleen op papier is gepubliceerd. Mijn blog maar eens meer tot archief transformeren. In dit stadium van mijn leven kan ik toestaan wat ik eerder uit een soort embargo-principe niet deed. 

Bijvoorbeeld met onderstaande strip. 

Die is oorspronkelijk gemaakt voor het 'horror'-nummer van het papieren beeldblad De Inktpot, 20 jaar geleden. Heeft daarna nog wel als print op een groepsexpo gehangen, wat altijd een vluchtig gebeuren is. En is uiteindelijk, heel onlangs zelfs, opnieuw afgedrukt in het Groot Utrechts Monsterboek. Weer papier. Maar dit hier voor het eerst in nullen en enen. Dus tataaa, primeurtje!

Het Nieuwe Leven (feuilleton Ublad)

 Ik duik af en toe diep het archief in, en stuitte vandaag op een curieuze tekening uit 1984. Deze vormde de basis van een illustratieklus voor het Utrechts Universiteitsblad AKA Ublad, en daarin het feuilleton Het Nieuwe Leven. Dit werd geschreven door mijn vriend Sven Mager, die elke week een aflevering vanuit Frankrijk opstuurde. We hadden afgesproken dat het uit 24 delen zou bestaan, elk met een plaatje ter grootte van een postzegel van mij erbij.

De grap/uitdaging was dat ik geen idee had hoe het verhaal ging lopen, maar er wel telkens een passend beeld bij zou maken. Ik ontwierp daarvoor een rudimentaire (studentikoze) kamer waarin van alles kon rondslingeren. Die verdeelde ik in 24 gelijke vakken om vol te tekenen. Zodra de tekst van Sven bij de redactie binnen was, kon ik aan de slag en het versgetekende vierkantje aan de vormgever doorspelen. Ging niet altijd even soepel, en visueel was het ook niet altijd even geslaagd. Maar we hebben het die 24 keer gered, met als afsluiting uiteraard de complete basistekening.

Ik heb hem hiervoor eens gescand, het orgineel is ± 35x20 cm en een voorbeeld aflevering van het feuilleton uit het digitale archief van DUB bijgevoegd. Weet dat dit allemaal gedaan werd in een tijd zonder beschikking over computer en internet.

Nieuwjaarskaarten (HGB)

Vlak voor eind 2023 is Henk Buiter overleden. Tientallen jaren mijn boekhouder voor wie ik -het was bijna traditie- elk jaar zijn nieuwjaarswens componeerde. Heel bijzonder, dus toen ik van zijn dood vernam heb ik al die kaarten tevoorschijn gehaald en uitgestald. Waarvan hierbij een foto. Ik heb er een tweetal uitgepikt die het lolligste zijn. Misschien vanwege Henk's voorgestelde strijd met de cijfers, en omdat hij mij altijd bezwoer dat zijn beroep meer 'vakantie' was. Wat ik ook wel geloofde, hij had er echt plezier in om voor al die kleine zelfstandige artistiekelingen de boeken op orde te krijgen. Mensen zoals hij zijn letterlijk goud waard.

Dakhaos - Verkeer

 Dit stripje van vroeger tijden heb ik vandaag gedigitaliseerd voor een Facebook-post. Op dit moment exposeer ik namelijk met enkele Utrechtse collega's in galerie De Toonkamer. Vooral origineel tekenwerk, waaronder een hele reeks van deze Dakhaos-gags. Die zijn er te koop, en ik realiseerde me te laat dat ik hiervan geen back-ups heb. In ieder geval nog wel de pagina's 'Stadskrant Utrecht' waarin ze gepubliceerd werden. Op langzaam vergelend en vergaand krantenpapier. Maar niets digitaal, hires op een harde schijf.

Deze nu dus wel:

Inktpotvleer

Lang geleden dat ik hier was. De laatste tijd richtte ik mijn 'online aandacht' vooral op sociale media. Maar uiteindelijk bevalt dat matig. Dit plekkie, deze blog, voelt toch meer Eigen (hoewel ook onder de vleugels van een tech-gigant natuurlijk...). Ik heb in elk geval besloten hier wat vaker liefde te geven, in de vorm van beeldmateriaal dat ik vrijwel dagelijks produceer. 

Zo hou ik ondertussen nog steeds elders met moordende regelmaat de Facebookpagina van De Inktpot bij. Het stripgenootschap annex stichting uit Utrecht, weet u nog? De pagina is ons enige echte nieuwskanaal en openbaar, je hoeft dus geen lid van Facebook te zijn om te kunnen kijken:

https://www.facebook.com/inktpot/

Ik besloot dat het daar weer eens tijd was voor een nieuwe 'omslagfoto', zoals dat heet. En die heb ik dus onlangs in elkaar geknutseld. Het werd iets als dit: